Research No: 5

Research No: 5

Üretim Yönetim Sistemlerindeki Kritik Başarı Faktörlerinin Rekabete Etkisi: Metal Sektöründe Bir Araştırma

Copy APA Citation
Copy Bibtex

Abstract

Küresel çapta yaşanan rekabet neticesinde işletmelerin üretim sistemlerinde teknoloji edinimine talebi her geçen gün artmaktadır. Makine parkının tek elden yönetilmesine olanak sağlayan otomasyon sistemleri sayesinde işletmelerin üretim süreçlerini kontrol kabiliyetleri yükselirken bir yandan da örgütsel karmaşanın artmasına yol açmaktadır. Üretim, insan-makine ilişkisini optimum düzeylerde yönetmeyi gerektirdiği için Üretim Yönetim Sistemlerine (ÜYS) ihtiyaç duyulmaktadır. Ancak plansız ve örgütü hazırlamadan gerçekleştirilen teknoloji transferinin, fayda yerine zarar verdiği gözlenmektedir. Kahramanmaraş metal mutfak eşyası üretiminde teknolojinin yoğun kullanıldığı ve küresel pazarda önemli yer teşkil eden bir konumdadır. Bu işletmelerin ÜYS ile ilgili kritik başarı faktörlerinin ortaya çıkarılmasının hem uygulayıcılara hem de araştırmacılara fayda sağlayabileceği öngörülmüştür. Yapılan detaylı literatür değerlendirmesinin ardından; ilgili araştırma probleminin, saha araştırmasıyla ölçümüne yönelik bir anket formu oluşturulmuştur. Bu form, ilgili alandan uzmanların görüşleri doğrultusunda geliştirilmiş ve gerekli etik kurul izni alınmıştır. Kahramanmaraş Ticaret ve Sanayi Odası (KMTSO) üye listelerinden, metal mutfak eşyası sektöründe çalışan 258 kişiye anket uygulaması yapılmıştır. Verilerin analizinde frekans ve tanımsal istatistiklerle birlikte güvenilirlik ve korelasyon analizleri kullanılmıştır. Son olarak doğrusal regresyon analizi ile ÜYS boyutları ile rekabet öncelikleri arasındaki ilişkiler incelenmiştir. Analizler sonucunda; katılımcıların ülkede aynı sektörde faaliyet gösteren diğer çalışanlara nazaran, gelir ve pozisyon yönünden daha düşük bir profile sahip oldukları gözlemlenmiştir. Bununla beraber; genel olarak ÜYS ile ilgili kritik başarı faktörlerinin, rekabet önceliklerini istatistiksel olarak
anlamlı ve olumlu yönde etkilediği bulgusuna ulaşılmıştır. Yazındaki diğer çalışmalardan farklı olarak bu araştırmanın Metal Mutfak Eşyası sektöründe yapılması, ilgili örneklemden elde edilen veriler üzerinden yapılan analizlerin bulgularında öne çıkan katma değer ihtiyacı ile planlı ve destekli teknoloji transferinin gerekliliği gibi hususlar; çalışmanın özgünlüğünü ortaya koymaktadır.

Keywords: : Üretim Teknolojileri, Üretim Yönetim Sistemleri, Kritik Başarı Faktörleri, Rekabet Öncelikleri, Metal Mutfak Eşyası Sektörü.

References

  1. Almada-Lobo, F. (2015). The Industry 4.0 Revolution and the Future of Manufacturing Execution Systems (MES). Journal of Innovation Management, 3(4), 16–21.
  2. Banker, R. D., Bardhan, I. R., Chang, H. ve Lin, S. (2006). Plant Information Systems, Manufacturing Capabilities, and Plant Performance. MIS Quarterly, 30(2), 315–337.
  3. Brecher, C., Müller, S., Breitbach, T. ve Lohse, W. (2013). Viable System Model for Manufacturing Execution Systems. Procedia CIRP, 7(2013), 461–466.
  4. Chao, L. ve Qing, L. (2006). Manufacturing Execution Systems (MES) Assessment and Investment Decision Study. IEEE International Conference on Systems, Man and Cybernetics içinde (ss. 5285–5290). Taipei: IEEE.
  5. Cheng, F.-T., Chang, J. Y.-C., Kao, C.-A., Chen, Y.-L. ve Peng, J.-L. (2010). Configuring AVM as a MES Component. IEEE/SEMI Advanced Semiconductor Manufacturing Conference içinde (ss. 226–231). San Francisco: IEEE.
  6. D’Antonio, G., Bedolla, J. S. ve Chiabert, P. (2017). A Novel Methodology to Integrate Manufacturing Execution Systems with the Lean Manufacturing Approach. Procedia Manufacturing, 11(2017), 2243–2251.
  7. Govindaraju, R. ve Putra, K. (2016). A Methodology for Manufacturing Execution Systems (MES) Implementation. 3rd Asia-Pacific Conference on Manufacturing Systems içinde (ss. 1–10). Kuala Lumpur: IOP Conference Series: Materials Science and Engineering 114.
  8. Hair, J. F., Black, W. C., Babin, B. J., Anderson, R. E., & Tatham, R. L. (2013). Multivariate Data Analysis: Pearson Education Limited.
  9. Hänel, T. ve Felden, C. (2011). Limits or Integration? – Manufacturing Execution Systems and Operational Business Intelligence. 17th Americas Conference on Information Systems içinde (ss. 1–9). Detroit: Association for Information Systems Electronic Library.
  10. Hwang, Y.-D. (2006). The Practices of Integrating Manufacturing Execution Systems and Six Sigma Methodology. The International Journal of Advanced Manufacturing Technology, 31(2006), 145–154.
  11. Iarovyi, S., Mohammed, W. M., Lobov, A., Ferrer, B. R. ve Lastra, J. L. M. (2016). Cyber-Physical Systems for Open-Knowledge-Driven Manufacturing Execution Systems. Proceedings of the IEEE, 104(5), 1142– 1154.
  12. Koch, M. T., Baars, H., Lasi, H. ve Kemper, H.-G. (2010). Manufacturing Execution Systems and Business Intelligence for Production Environments. 16th Americas Conference on Information Systems içinde (ss. 1–10). Lima: Americas Conference on Information Systems.
  13. Laosirihongthong, T. ve Dangayach, G. S. (2005). A Comparative Study of Implementation of Manufacturing Strategies in Thai and Indian Automotive Manufacturing Companies. Journal of Manufacturing Systems, 24(2), 131–143.
  14. Larreina, J., Gontarz, A., Giannoulis, C., Nguyen, V. K., Stavropoulos, P. ve Sinceri, B. (2013). Smart Manufacturing Execution System (SMES): The Possibilities of Evaluating the Sustainability of A Production Process. 11th Global Conference on Sustainable Manufacturing içinde (ss. 517–522). Berlin: Global Conference on Sustainable Manufacturing.
  15. Mahmoud, M. I., Ammar, H. H., Hamdy, M. M. ve Eissa, M. H. (2015). Production Operation Management Using Manufacturing Execution Systems (MES). 11th International Computer Engineering Conference içinde (ss. 111–116). Cairo: IEEE.
  16. McCellan, M. (2001). Introduction to Manufacturing Execution Systems. MES Conference & Exposition içinde (ss. 1–12). Baltimore: MES Solutions Incorporated.
  17. Qiu, R. G. ve Zhou, M. (2004). Mighty MESs; State-of-the-Art and Future Manufacturing Execution Systems. IEEE Robotics & Automation Magazine, 11(1), 19–25.
  18. Rondeau, P. J. ve Litteral, L. A. (2001). The Evolution of Manufacturing Planning and Control Systems: From Reorder Point to Enterprise Resource Planning ( No: 41). Scholarship and Professional Work – Business.
  19. Scott, D. (1996). Comparative Advantage through Manufacturing Execution Systems. ASMC 96: Innovative Approaches to Growth in the Semiconductor Industry içinde (ss. 179–184). Cambridge: IEEE.
  20. Soplop, J., Wright, J., Kammer, K. ve Rivera, R. (2009). Manufacturing Execution Systems for Sustainability: Extending the Scope of MES to Achieve Energy Efficiency and Sustainability Goals. 4th IEEE Conference on Industrial Electronics and Applications içinde (ss. 3555– 3559).
  21. Xi’an: IEEE. Saenz de Ugarte, B., Artiba, A. ve Pellerin, R. (2009). Manufacturing Execution System – A Literature Review. Production Planning & Control, 20(6), 525–539.
  22. Valckenaers, P. ve Brussel, H. Van. (2005). Holonic Manufacturing Execution Systems. CIRP Annals, 54(1), 427–432.
  23. Witsch, M. ve Vogel-Heuser, B. (2012). Towards a Formal Specification Framework for Manufacturing Execution Systems. IEEE Transactions on Industrial Informatics, 8(2), 311–320.
  24. Yavuz, H. (2018). The Critical Success Factors for Manufacturing Execution Systems (MES) Adoption in Turkey Defense Industry: An Industrial Case Study. Master’s Thesis. Middle East Technical University.
Research No: 5

Üretim Yönetim Sistemlerindeki Kritik Başarı Faktörlerinin Rekabete Etkisi: Metal Sektöründe Bir Araştırma

Home
Courses
Works

Contact

​📍​ Lecturer Oğuz Emre BALKAR, Erzincan University, Yalnızbağ Campus, Vocational College, 24000, Erzincan, TÜRKİYE

📧​ info@oguzemrebalkar.com | 📞​ +90 446 226 66 03 – 43295

Oğuz Emre BALKAR
🧑🏽‍🔬 Scientist 🎓 PhD in Logistics
Ekim 2024
P S Ç P C C P
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
28293031